Sevgili Uyku...

Sevgili uyku,

Belki bugüne kadar fark etmemişsindir diye söylüyorum (hareketlerin bana fark etmediğini düşündürüyor), ben seni hiç ama hiç sevmiyorum. Bazı insanlar çok seviyor, adeta senin için canlarını verecek durumdalar, çok iyi biliyorum; ama bana sorarsan evlat olsan sevilmezsin. Ben şahsen senin gibi evladım olsa, öldürür çöpe atarım.

Resim temsilidir.

Bir kere bünyeme tamamen isteğim dışında giriyorsun. Var mı böyle bir şey arkadaş ya! Ben istiyo muyum acaba seni bünyemde? İşim var, gücüm var, çalışıyorum, bilmemne; *TAK!* bi bakıyorum kapanıyo gözler. Olacak iş mi lan, allahsız? Sen benim ekmeğimle niye oynuyosun ki?

Şimdi internetten araştırdım, "insan ömrünün 25 yılı uykuda geçiyor" diyo haber. Ben şu an 25 yaşındayım. Bu bahsettiğim 25 yıl, benim "ömrüm" dediğim şey. Ne demek bu? Ben sana tam olarak bir ömür veriyorum demek. Şimdi bir araştırma sonucu daha: Kasım 2010'da insan nüfusu 7 milyara ulaşacak. 7 milyar insandan bir ömür, 7 milyar ömür eder. 25 yıldan hesaplarsan 175 milyar yıl eder lan, it!

Sen kimsin ki koskoca bir insanlıktan 175 milyar yıllık ömür çalasın ya!? N'apıyosun peki bu 175 milyar yılla? Desen ki "Abi ben inanılmaz hayırlı işler için kullanıyorum bu 175 milyar yılı. Bu 175 milyar yılda insanlığı muasır medeniyetler seviyesine taşıyacak, gelişim üzerine gelişim sunacağım.", işte o zaman amenna. Seni başıma taç diye takar gezerim ben o zaman. Ama sen ne yapıyorsun uyku? Çok büyük özür dileyerek söylüyorum: Ömrümüzden ömür yemek dışında bi b*k yapmıyosun...

Elimde olsa şu saniye söker atarım seni uyku, o denli tiksiniyorum senden, haberin olsun. Uzun bir süre hareketlerimle belli edeyim, kalbini kırmayayım dedim; ama 25 senede de anlaman lazım artık.

Hiç sevmiyorum seni, it.

Soyut bir kavram olduğun için öpemiyorum da ama bay,

Çağrı