Sevgili Öptüm Bay...

Sevgili Öptüm Bay,

Tamam, seni seviyorum. Öpüp bay dediklerine çoğu zaman ben de öptüm bay diyorum. Hani dilin falan da çok eğlenceli. Bunlara hiçbir lafım yok. Hatta Sinem İzmirlilerle ilgili yazıyı yazdığında bile seni sevmeye devam ettim, o derece.
Ama şu seni okumanın zorluğu yok mu… İmleci getiriyorum, yazının üzerine koyuyorum, şöyle hafifçe bir seçeyim diyorum. Ne oluyor peki? Seçiyor, ama alt satırı! Hayır, ben gerizekalı falan mıyım? Ben alt satırı seçmek istesem alt satıra götürmez miyim imleci?

Eda'ya, Ezgi'ye, Çağrı'ya söyleyeyim bunu bir ara diyorum, ona da utanıyorum. Koskoca adam olmuş, hala parmakla takip eder gibi imleçle okuduğunu takip ediyor demezler mi adama? İmleci satırın ortasına getirip aşağı doğru seçip kaydırarak hızlı okumaya yardımcı oluyorum ben. Ama ne bileyim, dalga geçerler diye onlara da söyleyemiyorum işte.

Neyse ki çok uzun metinler bulunmuyor. Yoksa okuma alışkanlığımı değiştireceksin. Başka blogları okurken de bir satır üstten falan başlayacağım okumaya. Ha, bu arada… Hadi Safari'de yapıyorsun bunu. Chrome'un nesini beğenmiyorsun? İlla Firefox mu kullanacağım yani? Kullanacağım tarayıcıya sen mi karar vereceksin, ben mi?

Tamam, anlaşma yoluna gidiyorum o halde. Eğer beni uğraştırmayıp her yazıyı adresime APS ile yollayacaksan ya da telgraf çekeceksen sorun yok. Ama onu da yapmam diyorsan, senin için Firefox açmayacağım. Okuyan arkadaşlarıma sorarım, olmadı Friendfeed'deki yorumlardan falan anlamaya çalışırım artık.

Uzun lafın kısası, beni çok saçma bir nedenle yoruyorsun, öptüm bay!

Ozan Tortop