Sevgili İstanbul Ulaşım Sistemi...

Sevgili İstanbul Ulaşım Sistemi,

Bu mektuba başlarken kollarımı sıvadığımı belirtmek isterim. Bak kardeşim, sistem dediğinin oturmuş bir şekilde doğru işleyen bir şey olması gerekir. İnsanlara kolaylık sağlamalı, bir yerden başka bir yere olabildiğince hızlı ulaşmamız gerekir. Kafan karışmasın diye hemen sistemi olduğun şeyin adına bakıyoruz "ulaşım". Bu sana ipucu olsun, ilerleyen hayatında işine yaracak emin ol.
Ulaşım demek bir metronun yolunda durması demek değildir, ulaşım demek trafikte saatlerini ziyan etmek değildir. Biz insanlar olarak önümüzde metro durduğunda onun kalkacağına inanırız, "BU METRO DEĞİL DİĞERİNE BİNECEKSİNİZ" diye bağıran adamları görmeye alışık değiliz. Keza biz ineceğimiz durakların anons edilmesini bekleriz, öteki durağın değil. Motor ve vapurların kalmasını 20 dk bekleyecek kadar boş zamanımız yok. Dolmuşlarda kafasına göre davranan şöförler görmek istemiyoruz. İstanbul'da yaşıyoruz, zamanın ne kadar değerli olduğunu az çok tahmin edersin.
Sevgili sistem, her gün farklı çeşitlerde sinir krizlerine sokuyorsun beni ve milyonlarca insanı. Seninle ilgili uzmanlık yapan birçok kişi var biliyorum ama bazen çalışcakları yerde ofislerinde çekirdek çıtlayıp Aşk-ı Memnu izlediklerine inanıyorum.
Eğer ki her metrobüs durağında bir izdiham oluyorsa, bu durumda bir yanlışlık vardır. Yeni yarattığın sistem işimizi kolaylaştırmak yerine zorlaştırıyorsa hata vardır. Bak ben bunu sadece bir vatandaş olarak anlıyorum, sen koskoca sistem hala nası anlamıyorsun lan? 2010'dayız hala tramvay altında can veren insanlar var. Yuh artık daha ne olmasını bekliyorsun ki?

Toplu işten çıkarma mı yaparsın, çözümü nerede bulursun bilemiyorum. Ama bir şeyler değil "doğru" şeyleri yapma vaktin geldi de geçiyor bile. Şu blogda bile bir sürü sana yazılmış mektup var be! 100. mektubun sana gelmesinin bir anlamı var anla artık!

Öpmüyoruz tükürüyoruz sana,

ezgi, Eda ve Çağrı