Sevgili Çağrı

Sevgili Çağrı,

Sana eniste dedik, arkadas dedik, meslektas dedik, blogumuzun diregi, optum bay'in erkegi dedik, basimizda dur dedik. Nerdesin be adam?! Ornek veriyorum, veriyoruuuum verdim; okuyucu mektubu alalim dedik, renk olur arada birkac tane; biliyorsun simdi onune gecemiyoruz. Biz tembel olduk onlar bizi birakmadi sag olsunlar. Ezgi ile ben inkar edemezsin ki yine de yaziyoruz surekli sikayet mektuplarini, sen toz pembe bi hayatta mi yasiyorsun nedir anlamadim ki, hic mi sikayet edecek seyin yok be Çağrışah? Ben sana kopya vereyim gerekirse, sen yaz. Yeter ki yaz su blog'a be gozum.

Boynumuz bukuk mu kalsin? Kucuk cocuklara "baban nerde cocugum?" dediklerinde, o cocuk melul melul bakar ya, iste biz de oyleyiz. Hani hani... Neyse olayi dramatize etmenin derdinde degil seni musadenle cumle aleme tatli tatli rezil etmenin derdindeyim. Bak sag tarafta ne yaziyor, Çağrı, Eda ve Ezgi'nin blogudur. Vallahi blog'ta ayaklanmaya sebebiyet vereceksin, ic hesaplasmalara gidecegiz. Bize guveniyorsun sanirim, kadinlarin elinden blog kurtulmaz gibi bir dusuncen de olabilir, ama biliyorsun bizim elimizden sen de kurtulamazsin.

Evet, kabul ediyoruz, Ezgi ve ben bir kez olsun elimizi soguk sudan sicak suya sokmadik sayende, teknik mudur olarak seni atadik ve Cagriiii sunu suraya koysana, bu nasi oluyooo, soyle yapsak olmaz miii diye taleplerde bulunduk, hepsini de yerine getirdin. Ama sen yazarsin! Bunu unutma, gerekirse ver bize domaindir, hosting'dir, ne bileyim blogun sagina soluna ayar cekmektir, azicik da biz yapalim. Sen de biz onlarla ugrasirken iki mektup yaziver.

Hadi Cagricim, artik vakti geldi. Odulu de kaptik, gozler uzerimizde, bizi yalniz birakma. Hem senin mektuplar daha bi kanitlara dayali, daha bi gercekci oluyor, biz kaptirdik mi duygularimizi karistiriyoruz hemen. En kisa zamanda cok buyuk sikayet etmen dileklerimle, ornegin sana bu hareketi yaptigim icin sen de bana hareketin allahini yaparak beni sikayet etmekle baslayabilirsin.

Ezgi'den izin alip optum, bay!

Eda

Sevgili Bahar Alerjisi

Sevgili Bahar Alerjisi,

Hoş geldin… Her ne kadar seni özlememiş olsam da, her nisan-mayıs ayı geldiğinde yaptığın ziyaretleri “acaba ne zaman gelecek” diye bekler oldum. Bu sene biraz geciktin yalnız, hayırdır? Yoksa doktora gidip yeni teknolojilerden faydalanmamamı bozuldun? Yoksa bu uyguladıklarım yüzünden bir daha uğramayacak mısın bana?

Valla darılırım. Senin için papatya özlü kremli kağıt mendiller depoladım, mentollü selpaklar aldım. Her bahar olduğu gibi bu baharda “Geleneksel Kanyon’a Git Selpak Otomatından Hiçbir Yerde Satılmayan Selpak Cinslerinden Al” etkinliğimizi gerçekleştirmek için sabırsızlanıyordum oysaki. Ama bu sene sanırım ya gelmeyeceksin ya da gelip 1-2 gün yatıya kalıp gideceksin. Hey gidi günler hey… Bu aşının olmadığı zamanlar neymiş öyle? Gelir, günlerce kalır, gayrisafi millî hasılayı mendile yatırmamı sağlar giderdin. Burnumun ucu pancara döner, sesimse cinsiyetimin tersi akortta çıkardı. Hapşırma krizlerim yüzünden, o kadar çok “çok yaşa” alıyordum ki bir ara ölümsüz olabileceğim konusunda tereddüt ediyordum. En kötüsü de burnunum ucu bir süre sonra yara olur, bir de onu iyileştirmeye çalışırdım. Kısacası zincirleme trafik kazası etkisi yaratabiliyordum.

Ama bu sene, ilk kez bu sene, sevgili doktorumun takviyeleri ve aşılar sayesinde seninle görüşemedik. Umuyorum bir süre daha görüşmeyelim. Benden ve burnumdan ve en önemlisi burnumun ucundan uzak durduğun için sana teşekkür ederim.

Hadi canım kal sağlıcakla ve mümkünse gelme…

Öptüm bay!

Gül Fatma Koz

Sevgili Facebook...

Sevgili Facebook,

Seni çok fazla tutmayacağım, birkaç diyeceğim birikti. Düşünüyorum da Facebook, ilk açıldığın zamanlar heyecanla üye olmuştum. Amerika'daki en yakın arkadaşım bahsetmişti senden, daha rahat fotoğraflarına bakarım, daha çok haberdar olurum diye üye oldum. Başlarda sevdim seni, yalan değil. Ama sıktın be Facebook. Sürekli bir değişim, sürekli bir gerilim.

Keşke eski haline geri dönsen, sürekli bir reklamın parçası olmandan çok sıkıldım artık. Hem zaten artık inandırıcı da değil, yok şu oyun, yok bu kampanya. Nerdeyse hepsi aynı, nereye kadar Facebook?
Keşke eski haline geri dönsen de 1 yıl içinde kaybolup gitsen hayatımızdan. Sevmiyorum seni, bayağı nefret ediyorum. Hem saçmasın, hem de ahlaksızsın. Sen kimsin ki bize sormadan profilimi değiştiriyorsun, bilgilerimi yayınlıyorsun. Sinsi!

Ama işte bizim de elimiz mahkum, iki tane yönetici olduğum grubum var orada. Hem malum herkes orada artık. Sen kimsin ki diyoruz ama malum herkes sende.
Senin tek toplu mesaj atabilme olayını seviyorum Facebook, başka da iyi yanın yok.

Yani istemeye istemeye öptüm bay! Ama lütfen bay artık.

e.

Sevgili Printer’lar

Sevgili Printer’lar,

Biliyorum işimizi kolaylaştırmak için varsınız. Ödev olur, iş olur, güç olur – hep yanımızdasınız. Fakat sizin benimle olan derdinizi anlayabilmiş değilim. Herkes bir şeyleri kolayca yazdırırken sorun çıkarmıyorsunuz da neden sıra bana gelince kağıt sıkıştırıyorsunuz? Hem öyle bir yerde rehin alıyorsunuz ki kağıdı “aa bak burayı açmamıştık hiç, sayende görüyoruz,”dedirtiyorsunuz insanlara, utandırıyorsunuz, rezil ediyorsunuz beni!

Hele bazen, hele bazen var ya, hiç o aşamaya bile getirtmiyorsunuz. Zaten bir tek seçenek var yazdırırken, “print” denilince yazdıracaksın. Ama yook, yine herkes beklemeden şakır şakır alsın çıktıları, tam ben alacakken bağlantısını koparsın kendi kendine, ya da “Printer bu belgeyi yazdıramadı,” desin, çevrimdışı çalışmayı denesin, hiç olmadı “yazdırıyor” yazsın ama öööyle beklesin dursun hiç çıktı vermeden.

Başka bilgisayarlardan aynı işlemi yaptığımda kendinizi sorunsuz süper çalışan bir printer gibi göstermeniz sizi daha çok sevmemi sağlamıyor, vazgeçin bundan.

Öpemiyorum kusura bakmayın, bay!

Burcu Karakurt

Sevgili Topuklu Ayakkabılar

Sevgili Topuklu Ayakkabılar,

Sizi gerçekten takdir ediyorum. Ayaklarıma girdiğiniz andan itibaren bütün omurgamı hizaya sokup bana bile kadınsı bi hava veriyorsunuz. Popomdaki dik görünüş efendime söyleyeyim bacaklarımdaki gerginlik yürürken çıkardığınız iç gıcıklayıcı sesler ve bunun gibi bir sürü güzel yanınız var.

Fakat ya sonrası? Sonrasında her şey bitip ayağımdan çıktığınızda üzerimde bıraktığınız etki o dayak yemiş hallerim, bütün bedenimi nasıl oluyorda bu derece yorup işlevsiz hale getirebiliyorsunuz? Neden sizden ayrılınca bedenimde mavi ekranlı error yazıları çıkıyor hı neden? Bunun için bi açıklamanız var mı canlarım? Neden bu acıyı bana yaşatıyorsunuz? Nedir amacınız sizi ayağımdan hiç çıkarmamamı mı ima ediyorsunuz?

En ince topuklunuzdan başlayarak en kalın topuklunuza kadar hepinizi öptüm bay!

Ilkay Tok

Sevgili Zeynep

Sevgili Zeynep,

Seni gidi arkadaslarin en vefasizi, seni gidi iskolik, seni gidi unutkan seniii. Kariyerinde gozum yok ama kendimi durduracak degilim. Iste beni arayip sormazsan boyle bloglarda dilime dusersin, sabaha kadar sikayet edebilirim seni, basina gelecekleri su satirdan anladigini zannediyorum :)

Sana kendimi hatirlatmak icin yapmadigim kalmadi, facebook duvarinin mudavimi oldum, inbox'larina saldirdim, gozum chat kutucuklarinda kaldi. Sen dunyanin bi yerinde, ben baska bi yerinde. Bu ne boyle be, of? Tum dev sirketlere kendisi icin bu da referans mektubum olsun; Zeynep dunyanin en caliskan, en basarili, en zeki insanidir. Tum arkadaslarina referans mektubumda ise o kadar caliskandir ki her seyi unutur, ortadan bir kaybolur bulamazsiniz diyecegim. Diyim mi, diyim mi ha soyle? Madem sen gidiyorsun ben napiyim Istanbul'da - burada Gokhan'i da analim- dedim ben de kalktim buraya geldim, ama en azindan ben online dunyada iletisim surduren biriyim canim, sana da tavsiye ediyorum.

Zeynooo alt metni okuyabildigin uzere seni cok ozledim, bak beni kendine cemkirtme. Blogun gelenegi uzerine sana ceza veriyorum, hafta sonlari detayli mail, hafta icleri 3 gunde bir inbox, her gun poke, icinden geldikce duvarima yazi. Fotograflara falan yorum da olur, neseli olur. HER GUN 1 YENI BILGI!! Ne yapiyorsun, ne ediyorsun bilmek istiyorum. Is icin rapor hazirlarken bana da bir ozel hayat raporu hazirla gonder tamam mi? Yoksa Sikago'dan Viyana'ya tunel kazarim.

Seni su ana kadarki blog'daki tum opucuklerin toplami kadar optum ama cok da sitem ettim, bay!

Kadim dostun, oda arkadasin Eda

Sevgili Sarı Renk

Sevgili Sarı Renk,

Madem dunya uzerinde hic kimse seni sevmiyor, sen neden varligini surduruyorsun? Biliyorum sizin camiada dogada var olunca bir daha ortaliktan kaybolmak diye bir sey yok. Ama sen yine de tum haklarini sana yakin olanlara, yani samimi oldugun arkadaslarina devredip gidebilirsin. Konus turuncu ile kirmizi ile falan, onlar senin yaptigini zaten yapabiliyor, kapsiriyorlar seni.

Hayir, 100 kisiye sorduk 100'u de renge bak ya amma da igrenc dedi. Ben senin yerinde olsam istenmedigim yerde kalmazdim. Bir gunesin arkasina siginip bu kadar onursuz olmak hos degil. Sen hic zenci kadinlar disinda senin rengine sahip olan bir kiyafeti bir insanin satin aldigini gordun mu? Dekorasyonda veya baska bir sey icin hic kabul gordugunu gordun mu? Goremezsin cunku sen sarisin.

Benim seninle bir sorunum yok yanlis anlama, ama biz burada halkin sesi olmak zorundayiz. Baya baya igrenc bi renksin, kabul et. Yuzune soylemek gibi oldu ama yuzsuz oldugunu belirtttigim icin o konuda da icim rahat.

Optum ama lafimi da soyledim, bay!

Eda


göz kamaştırıcı